«Фрашкі да пляшкі» - это белорусскоязычный сборник коротких рассказов из жизни известных людей и простого люда, собранный Северином Кветковским. Большинство из них написаны Кветковским, но часть взяты с просторов Интернета.

Северин Кветковский – журналист, постоянный автор “Нашай Нівы”, автор музыкальной программы на “Radio 101,2 FM”.

Сборник можно читать как вразброс, так и по-порядку. Читая по-порядку, читателю открывается представление о 90-х годах в Беларуси, о новейшей истории независимого государства, об отношении «свядомых» и интеллигенции с милицией и народом.
В «Фрашках да пляшках»: Шушкевич, Бартосик, Анемподыстов, Кулинкович, Камоцкая, Корень, Орлов и другие.
Приличная часть всех действий происходит возле универсама «Центральный» в Минске, где, я так понимаю, была, и, видимо, есть главная «туса» интеллигенции, желающей выпить. Кроме того, в рассказах присутствует ненормативная лексика, что можно резонно прокомментировать одним из рассказов из книги:

Людзі інтэлігентныя выпіваюць без усялякага календара—праз штуршок творчага памкненьня. Сустракаю ля “Цэнтральнага” паддатага знаёмца. Заходзім у “Сьвітанак” (установа, вядомая ў народзе як “памыйка”), знаёмец пачынае расказваць нейкую захапляльную для яго гісторыю. Сьпіч на палову складаецца з мату. У “Сьвітанку” вядома якая публіка тусуецца, не вучаніцы Коласаўскага ліцэю, людзі прасьцейшыя. Публіка ўсё выпівае, усё гучней гамоніць, а мой знаёмец свой гук усё ўзмацняе ды ўзмацняе. Хтосьці з прысутных не вытрымлівае й робіць заўвагу наконт мату. На што знаёмец патасна адказвае:
— Інтэлігенцыі можна!

Помимо этого, много рассказывается о работе на белорусскоязычном радио 101.2 и людях работавших на нем.

Славутыя землякі_4. Зянон і зброя для беларускае дэмакратыі
Litara.net, напiсаў Заякот:
“Было гэта ў 1999 годзе ў Польшчы на адной міжнароднай канфэрэнцыі. Удзельнічалі: тузін вядомых беларускіх палітыкаў (сярод іх і Зянон Пазьняк), палітыкі з Польшчы, Нямеччыны, іншых краінаў, лідэры і актывісты моладзевых арганізацыяў. Карацей, вельмі прадстаўнічы атрымаўся форум. Журналістаў — процьма, перакладчыкі ў кабінках, просты этэр па TV каналах, усё як мае быць. Далі слова Зянону. Сёе, тое, традыцыйнае: дыктатура, акупацыя, ФСБ… І раптам: —Я вось што скажу. Ураду Злучаных Штатаў, вы перадайце: для перамогі дэмакратыі ў Беларусі нам патрэбны адзін “стынгер”! І паўза. Зашчоўкалі камэры, у залі пайшоў перашэпт… Ня дзіва! Гэта ж сэнсацыя! Ідэйны лідэр апазыцыі прапаноўвае сілавы варыянт разьвязаньня галоўнае беларускае праблемы ды яшчэ якім выкшталцоным спосабам! Ён, пэўна, мае на ўвазе, каб падбіць ракетай прэзыдэнцкі самалёт ці гелікоптэр! А тады якраз ішла апэрацыя НАТО на Балканах, глеба для такой навіны ўрадлівая. Хтосьці з журналістаў, парушаючы рэглямэнт, ужо пасунуўся бліжэй да Зянона, каб перапытаць падрабязьней. А Зянон вытрымаў паўзу і працягвае:
—У Югаславіі штодзень запускаюцца дзясяткі гэтых ракетаў. Кожная каштуе каля мільё 129 на даляраў. Я ведаю, каму даць і як скарыстаць адзін мільён даляраў гэтак, каб незваротна паслабіць рэжым Лукашэнкі: гэта будзе перадусім ІНФАРМАЦЫЙНАЯ кампанія…
І зноўку паўза.
Заля ўздыхнула, а сэкундаў празь дзесяць сёйтой з прысутных, дацяміўшы, як таленавіты прамоўца Пазьняк зманіпуляваў увагай стомленай і інэртнай аўдыторыі, пачаў сьмяяцца. Паступова засьмяяліся ўсе…

Большинство из рассказов очень забавные, я увидел много знакомых имен, но в то же время, становится обидно, что такие талантливые люди оказываются не в элитных ролях, а в различных альтернативных редакциях/организациях. Хотя, с другой стороны, там они собираются, похожие друг на друга и, судя по тому, что написано в «Фрашках да пляшках», им вместе совсем негрустно

Пра сябе
Рэгіструю сына Дамініка ў ЗАГСе Ленінскага раёну Менску. Падрыхтаваўся да пытаньняў, маўляў, што за імя такое? Супрацоўніца да калегі: “Пісьмовую заяву браць будзем?” “Не. Сёлета ўжо быў адзін Дамінік. Нават Адам Дамінік”. Я цікаўлюся: “А якое самае рэдкае імя вы сустракалі ў сваёй практыцы?” “Вашае”.

Советую все, кто как-то причастен к Минску, Беларуси, интеллигенции, культуре Отличный сборничек для чтения в метро, а после прочтения его можно передать знакомым. Цена книги всего 6000 рублей (купить «Фрашкі да пляшкі»). Если покупать не хочется, можно скачать электронную версию в pdf.
Кроме того, на сайте книги написано следующее:

У Менску кніжку можна прыдбаць у сядзібе БНФ па адрасе Машэрава (былая Варвашэні), 8. Рэкамэндаваны кошт 5990 руб.

А таксама ў Арт-галерэі “Падземка” - пр-т. Скарыны/Незалежнасьці, 43.

Скачать «Фрашкі да пляшкі» - Севярын Квяткоўскі, 376 Кб

Оцените этот пост:



Хотите получать обновления блога по e-mail?

Эта новость была опубликована в Суббота, Ноябрь 10th, 2007 в 9:53 пп и помещена в раздел Книги. Вы можете почитать комментарии к новости через RSS 2.0 feed. А можете сами оставить комментарий, или указать ссылку на эту новость на своем сайте.